City of contrasts: Bucharest

If I was to describe Bucharest in the shortest possible way, I would just say that this is a city of contrasts. Contrasts present in every street, square, in the Romanian art and architecture. XIX and XX century French style buildings (often called “palaces”), massive structures from the communist era, remainings of the Brâncovenesc sites, Neo-Romanian buildings: you’ll find it all in the Romanian capital.
Bucharest – and Romania – is an interesting blend of cultures and influences. Romanian language is a Romance language but it has a lot of Slavic influences and the traditional Romanian cuisine has dishes similar to the ones we can find in the Balkans, in the rest of Eastern Europe or in Turkey.

In today’s post I’m sharing with you my photos, reflections and approach to understand this interesting city.

Jeśli miałabym jak najkrócej opisać Bukareszt, to powiedziałabym, że jest to miasto kontrastów. Kontrastów, które znajdziemy na każdej ulicy, placu, w rumuńskiej sztuce i architekturze. XIX- i XX-wieczne budynki we francuskim stylu (często zwane pałacami), olbrzymie struktury z ery komunizmu, pozostałości po stylu Brâncovenesc oraz nowo-rumuńskie budynki: to wszystko możemy znaleźć w stolicy Rumunii.
Bukareszt – jak zresztą cała Rumunia – to interesujący zlepek kultur i wpływów. Język rumuński należy do grupy języków romańskich, ale ma sporo słowiańskich naleciałości, a w rumuńskiej kuchni znajdziemy z kolei potrawy podobne do tych, które skosztować można także na Bałkanach, w pozostałych częściach Europy Wschodniej oraz w Turcji.

W dzisiejszym poście dzielę się z Wami moimi zdjęciami, refleksjami i podejściem jak zrozumieć to ciekawe miasto.

The city of Bucharest was first mentioned in the 15th century when it became the residence of the famous “Dracula” – Vlad III the Impaler. However, what we can see in the Romanian capital today is from more recent times. When walking through the streets of Bucharest, we can smell the history of the city: Ottoman influences, fascination by the French style, communist era and the present identity of the Romanians.

Brâncovenesc Style

Right in the middle of the Old Town there is the Stavropoleos Monastery – an example of Brâncovenesc architecture style which is a hybrid of Byzantine, Ottoman, late Renaissance, and Baroque architecture. It’s a small place but there are so many interesting details to look at!

Pierwsza zmianka o mieście Bukareszt pojawiła się w XV w., gdy zostało ono siedzibą słynnego Drakuli – Włada III Palownika. Ale to, co dzisiaj możemy zobaczyć w rumuńskiej stolicy pochodzi z mniej odległych czasów. Spacerując po ulicach Bukaresztu możemy niemal poczuć historię minionych lat: wpływy otomańskie, fascynacja francuskim stylem, erę komunizmu i teraźniejszą tożsamość Rumunów.

Styl Brâncovenesc

W samym środku Starego Miasta w Bukareszcie znajduje się klasztor Stavropoleos – przykład architektury stylu Brâncovenesc, który jest hybrydą między bizantyjską, ottomańską, późnorenesansową i barokową architekturą. To całkiem małe miejsce, ale jest w nim tyle interesujących szczegółów, na które warto zwrócić uwagę!

Micul Paris – Little Paris

Because of its Art Nouveau architecture and the atmosphere of cosmopolitan high culture in the period between the two wars, Bucharest was dubbed “Little Paris of the East”. Many buildings survived until now despite the eventful 20th century for Romania.

Micul Paris – Mały Paryż

Ze względu na architekturę w stylu Art Nouveau i kosmopolityczną atmosferę elit w dwudziestoleciu międzywojennym, Bukareszt okrzyknięto “Małym Paryżem Wschodu”. Pomimo wielu wydarzeń, które nękały Rumunię w XX w., wiele budynków zachowało się do dzisiaj.

Communism

Communism changed the face of Bucharest forever. Like in many other cities that have experienced communism, in the Romanian capital appeared many districts full of panel buildings. The district surrounding the Palace of the Parliament  became an alternative to the Old Town. Lonely Planet calls the Parliament building “the craziest and crassest tribute to dictatorial megalomania you’ll probably ever see” and I must admit they described it pretty well.

Komunizm

Komunizm na zawsze zmienił oblicze Bukaresztu. Jak w wielu innych miastach, które doświadczyły komunizm, w stolicy Rumunii pojawiło się wiele dzielnic z wielkopłytowymi zabytkami. Dzielnica wokół Pałacu Parlamentu stała się alternatywą dla starego miasta. Lonely Planet nazywa sam budynek parlamentu “najbardziej szalonym i rażącym hołdem dla dyktatorskiej megalomanii jaki prawdopodobnie kiedykolwiek zobaczycie” i muszę przyznać, że dość dobrze to ujęli.

In the photo above you can see one of many contrasts present in the streets of Bucharest: on the left French style hotel and a communist panel building on the right.

Na zdjęciu powyżej możecie zobaczyć jeden z wielu kontrastów obecnych na ulicach Bukaresztu: po lewej hotel wybudowany w stylu francuskim oraz komunistyczny blok po prawej.

Bucharest nowadays

Since the fall of communism soveral buildings from the communist era have been modernised, some grey areas have been decorated with street art and new structures have appeared. There are also many abandoned and forgotten spots (very often right in the city centre) but luckily young people and different NGOs are trying to define their status and turn some of them into cultural places.

During my stay in Bucharest I joined Walkabout Free Tour. I must say the tour “Little Paris or New Berlin?” has given me a good insight into Bucharest nowadays and I would recommend this tour to everyone who wants to understand the city better because if you are just wandering on your own, the capital of Romania can seem overwhelming and chaotic.

Bukareszt dzisiaj

Po upadku komunizmu niektóre budynki z tamtej epoki zostały zmodernizowane, niektóre szare przestrzenie zostały ozdobione uliczną sztuką oraz pojawiły się nowe struktury. Jest też sporo opuszczonych i zapomnianych miejsc (bardzo często znajdują się one w samym centrum miasta), ale na szczęście młodzi ludzie i różne organizacje pozarządowe starają się, by określić ich status oraz zamienić niektóre z nich w miejsca związane z kulturą.

Podczas mojego pobytu w Bukareszcie poszłam na Walkabout Free Tour. Muszę przyznać, że tour “Little Paris or New Berlin?” dał mi dobry wgląd i zrozumienie Bukaresztu dzisiaj i poleciłabym go wszystkim, którzy chcą lepiej zrozumieć to miasto, bo samotnie spacerując po rumuńskiej stolicy może się ona wydawać przytłaczająca i chaotyczna.

 

Below you can find some more photos taken in Bucharest, I hope you can see how interesting and inspiring the city is!

Poniżej jeszcze kilka zdjęć z Bukaresztu, mam nadzieję, że widać na nich, że stolica Rumunii to ciekawe i inspirujące miasto!

************

If you like this article, make sure you follow me on Facebook so that you don’t miss new posts! 🙂

Jeśli spodobał Ci się ten artykuł, koniecznie polub moją stronę na Facebooku, by nie umknął Ci żaden nowy post! 🙂

Is Athens the new Berlin?

“Athens is the new Berlin” – you can see stickers with such a slogan all over Athens and apparently even in some places in Berlin. What is it about? Is Athens really the new Berlin?

In order to answer this question we have to understand how Berlin is seen nowadays in the mainstream culture. During the current decade Berlin has become the synonym of the place full of collectives, city for different artists and a great environment for startups. Moreover, the German capital is also famous for its night life as well as for numerous cafes, bars and concept restaurants. Will we be able to say the same thing about Athens soon? Or maybe we already can?

“Ateny to nowy Berlin” – na każdym kroku w Atenach można zobaczyć naklejki z takim sloganem, ponoć dotarły już także do Berlina. Ale o co w tym chodzi? Czy Ateny naprawdę są nowym Berlinem?

Żeby odpowiedzieć na to pytanie trzeba przede wszystkim zastanowić się jak Berlin jest obecnie widziany w popkulturze. W ostatnich latach Berlin niewątpliwie stał się synonimem miejsca z kolektywami, miasta różnorakich artystów oraz świetnego środowiska dla startupów. Poza tym stolica Niemiec słynie ze swego nocnego życia oraz wielu kafejek, barów czy oryginalnych knajpek. Czy niebawem będzie można powiedzieć to samo o Atenach? A może już można?

My opinion may be biased because during my trip to Athens I stayed in Exarcheia – a district which is home for Greek anarchists, migrant and refugee community and artists. However the fact that such a neighbourhood is an important centre of Athens life and is located not far from the city centre says a lot about the Greek capital nowadays. In Exarcheia there are many squats, bookstores, fair trade shops, organic food stores and even vegetarian and vegan bars (which are not so easy to find in the South of Europe 🙂 ). The atmosphere of the district is influenced by the political ideas of the majority of its habitants, their will for freedom and… riots that take place here quite regularly. Also, in different places in Athens we can find alternative music venues and farm-to-table restaurants. The look of Athens is topped with street art and the city attracts artists from all around the world, so (street) art – very often full of political statements – is more than likely to expand.

To me Athens is a blend of so many different influences, places and people. And that’s pretty much what I think about the capital of Germany. Once in Berlin I saw a writing “if you can’t find it in Berlin, you can’t find it anywhere” and actually I really agree with the statement. I don’t know it it could be applied to Athens: the city is obviously way smaller but its variety and atmosphere are definitely similar to the one in Berlin.

Na moją opinię i ogólne wrażenie o Atenach pewnie wpływa fakt, że podczas weekendu tam spędzonego zatrzymałam się w Exarcheii – dzielnicy greckich anarchistów, społeczności napływowej i uchodźców oraz artystów. Ale z pewnością fakt, że takie miejsce jest ważnym centrum życia Aten i mieści się nieopodal ścisłego centrum miasta może sporo powiedzieć o greckiej stolicy. W Exarcheii znajdziemy wiele squatów, księgarni, sklepów fair trade, a nawet wegetariańskich i wegańskich knajpek (które wcale niełatwo jest znaleźć na południu Europy 🙂 ). Atmosfera tej dzielnicy jest przesiąknięta ideałami politycznymi większości jego mieszkańców, ich wolą wolności oraz…  zamieszkami, które mają tam regularnie miejsce. Poza tym w Atenach możemy znaleźć sporo alternatywnych klubów muzycznych oraz organiczne restauracje. Obraz miasta dopełnia sztuka uliczna, a ponieważ Ateny przyciągają coraz to więcej nowych artystów z całego świata, to na pewno możemy się spodziewać że sztuki, często z elementami politycznymi, będzie (na ulicach i nie tylko) coraz więcej.

Ateny są dla mnie mieszanką różnych wpływów, miejsc i osób. Myślę, że dokładnie to samo mogę powiedzieć o stolicy Niemiec. Kiedyś będąc w Berlinie zobacyzłam napis “jeśli nie znajdziesz tego w Berlinie, nie znajdziesz tego nigdzie indziej i muszę przyznać, że ktoś dobrze ujął i zdefiniował to miasto. Nie wiem, czy to samo można powiedzieć o Atenach – jest to miasto oczywiście dużo mniejsze, ale jego różnorodność oraz atmosfera są bardzo zbliżone do berlińskich klimatów.

I think that many Athenians could get offended (or at least would argue) if we limit their city to the comparison to Berlin. Of course there’s much more to Athens than its modern art and hipster venues. The Greek capital has its amazing history, Mediterranean and Balkan style and cute parts of the city such as for example the Plaka district. This will certainly always be something distinctive for Athens. The point I’m trying to make in this aricle is that the city’s current atmosphere is similar to the one in Berlin, which I found very suprising upon my arrival there. I was expecting a mix of that I had previously seen in the Mediterranean countries and what I found was different and – without any doubt – unique.

Myślę, że wielu Ateńczyków mogłoby się obrazić (albo przynajmniej chcieć polemizować) na sprowadzenie ich miasta tylko i wyłącznie do porównania z Berlinem. Oczywiście Ateny to dużo, dużo więcej niż współczesna sztuka i hipsterskie miejscówki. Stolica Grecji to przecież niesamowita historia, śródziemnomorsko-bałkański styl i urocze miejsca takie jak na przykład dzielnica Plaka. To na pewno będzie zawsze wyróżniać Ateny na tle innych miast. Pointa, którą natomiast chciałabym zwieńczyć ten artykuł, to moje wrażenie, że atmosfera greckiej stolicy bardzo przypomina tę berlińską, co bardzo mnie zaskoczyło. Spodziewałam się mniej więcej tego, co znałam i widziałam w krajach basenu Morza Śródziemnego, a zastałam coś zupełnie innego i niewątpliwie wyjątkowego.

Colmar – magical Christmas town

Usually when thinking about Christmas markets, the first country that comes to your mind is Germany. That’s correct, Christmas markets originated in Germany and many great Weihnachtsmarkts take place there but when looking for a place to go to enjoy the Christmassy atmosphere it’s worth to have a look in other countries, too.

The Colmar Christmas market, La Magie de Noël, is probably the best such market I have ever seen. The whole town – beautiful and picturesque on its own – becomes a huge Christmas village. The centre Colmar is a cute labyrinth of small streets lined with half-timbered houses. They’re all beautifully decorated and illuminated at the Christmastime (which in Colmar starts in the second half of November and lasts 6 weeks).

Zazwyczaj na hasło “jarmarki bożonarodzeniowe” pierwszym krajem, który przychodzi nam na myśl są Niemcy. Zgadza się, jarmarki świąteczne wywodzą się właśnie stamtąd i to właśnie u naszych sąsiadów znajdziemy wiele świetnych Weinachtsmarktów. Jednak szukając miejsca, w którym będziemy mogli cieszyć się świąteczną atmosferą w całej swej okazałości warto też wziąć pod uwagę inne kraje.

Jarmark bożonarodzeniowy w Colmar, La Magie de Noël, to chyba najpiękniejsze tego typu miejsce, jakie miałam okazję zobaczyć. Całe miasteczko – samo w sobie przepiękne i niezwykle malownicze – staje się jedną wielką świąteczną wioską. Centrum Colmar to uroczy labirynt uliczek wzdłuż których rozciągają się domy z pruskiego muru. Na czas Świąt (który tutaj zaczyna się w drugiej połowie listopada i trwa 6 tygodni) wszystkie są pięknie udekorowane i oświetlone.

What I liked most about Colmar is its fairytale atmosphere and lovely old architecture. I must say that La Magie de Noël looks more authentic and way less kitch than the vast majority of Christmas markets. Christmas decorations by the canals are just amazing.

To, co najbardziej urzekło mnie w Colmar to bajkowa atmosfera miasteczka i jego urocza stara architektura. Muszę przyznać, że La Magie de Noël wygląda zdecydowanie bardziej autentycznie i mniej kiczowato niż większość jarmarków bożonarodzeniowych. A dekoracje wzdłuż kanałów wyglądają naprawdę wspaniale.

What can you do at the Colmar Christmas market?

There are plenty of different stands with handcrafted products such as home decorations, wooden toys, gifts ideas and, of course, stands with artisanal food. You can have some typical Alsatian and French food such as choucroute (sauerkraut with sausages), Alsatian sausages, French cheese and crepes. What I missed it the variety of vegetarian savoury food: only few stands offered vegetarian savoury crepes.

Also, almost everywhere you can buy mulled wine – both red and white.

Co można robić na jarmarku bożonarodzeniowym w Colmar?

Jest tam mnóstwo stanowisk z ręcznie robionymi produktami, takimi jak przeróżne dekoracje do domu, drewniane zabawki, pomysły na prezenty oraz, oczywiście stanowiska z jedzeniem własnej roboty. Można skosztować typowo alzackich i francuskich specjałów, na przykład choucrute (alzacja wersja bigosu), alzackich kiełbas, francuskich serów i naleśników. Brakowało mi większej oferty konkretnego wegetariańskiego jedzenia, bo tylko niektóre stoiska oferowały wegetariańskie należniki na konkretnie.

Poza tym niemal wszędzie można napić się grzańca – zarówno na bazie czerwonego, jak i białego wina.

 

How to get to Colmar?

The two closest airports are Basel and Strasbourg. For these planning a trip on a budget (like I did 🙂 )I’d suggest going to Basel as there are many Easyjet flights from many different European destinations.

A jak dostać się do Colmar?

Dwa najbliższe lotniska to Bazylea i Strasburg. Tym, którzy preferują jak najmniejsze koszta wycieczki (tak jak ja 🙂 ) polecam udać się do Bazylei, dostaniemy się tam lotami Easyjet z wielu różnych miejsc w Europie.

**********

If you like this article, make sure you follow me on Facebook so that you don’t miss new posts! 🙂

Jeśli spodobał Ci się ten artykuł, koniecznie polub moją stronę na Facebooku, by nie umknął Ci żaden nowy post! 🙂

Weekend trip idea: Dublin

Dublin is a perfect destination for a weekend trip because it’s quite small and two or three days are more than enough to see its most interesting places. When visiting the city it’s more about feeling the atmosphere of the Irish capital rather than crossing off the places to see from your checklist. I think that Dublin isn’t a beautiful city but it manages to make up for it with this great atmosphere: friendly people, live music in every corner and vibrant nightlife. I was really impressed by the street musicians and artists: I think nowhere else have I seen so many talented people performing in the streets.

Dublin to idealne miejsce na weekendowy wypad: miasto nie jest duże i w 2-3 dni można zobaczyć jego najważniejsze atrakcje. Zwłaszcza że będąc w Dublinie nie chodzi wcale o zwiedzanie jak największej liczby miejsc i zabytków, a raczej o możliwość nacieszenia się wyjątkową atmosferą tego miasta. Stolica Irlandii to z pewnością nie jest najpiękniejsze miasto, jakie miałam okazję zobaczyć, ale nadrabia właśnie atmosferą: ludzie są niesamowicie życzliwi, z każdego kąta pobrzmiewa muzyka, a nocne życie kwitnie. Wielkie wrażenie zrobili na mnie uliczni artyści: w żadnym innym miejscu nie spotkałam tylu tak bardzo utalentowanych osób szerzących swoją pasję na ulicach miasta.

Irish pubs are known worldwide and I totally agree that the Temple Bar area is like no other. Although it’s quite touristy now, it hasn’t lost its charm and uniqueness. When visiting Dublin it’s definitely a good idea to enjoy a pint of beer in a typical Irish pub but if you head to the Temple Bar you should expect it to be quite expensive. Actually I think that’s the biggest disadvantage of Dublin in general: before going there I had no idea how expensive it was (literally everything: hotels, pubs, public transport…) Prices I would expect in London or Paris but not in Ireland. But well, at least there are cheap flights to Dublin, thank you Ryanair! 🙂
What is really impressive and crazy is Temple Bar never quite empties: there are people partying there at midday, in the afternoon and of course all night long. In Dublin I kind of felt it’s always time to chill and enjoy some beer, work and other duties can wait.

Islandzkie puby znane są wszędzie i faktycznie muszę przyznać, że Temple Bar to miejsce wyjątkowe. Mimo że okolica ta stała się dość turystyczna, to nie straciła swojego uroku i niepowtarzalności. Będąc w Dublinie na pewno warto spędzić tam kilka chwil sącząc piwo w typowo irlandzkim pubie, natomiast trzeba wziąć pod uwagę fakt, że w Temple Bar ceny są bardzo wysokie. Swoją drogą ceny to chyba największy minus Dublina w moich oczach. Wcześniej nie spodziewałam się, że stolica Irlandii będzie aż tak droga – a drogie jest wszystko: hotele, puby, komunikacja miejska i podmiejska… Ceny, których spodziewałabym się w Londynie czy Paryżu niestety zaskoczyły mnie w Dublinie. Na szczęście są przynajmniej tanie loty do Irlandii, dzięki Ryanair! 😉
Ale wróćmy do rozrywek w Dublinie. Niesamowitym jest, że Temple Bar tętni życiem dzień i noc… dosłownie! Ludzie imprezują tam od południa aż do późnej nocy. To dość dobrze odzwierciedla klimat Dublina: zawsze jest czas na odpoczynek przy piwie, praca i inne obowiązki mogą poczekać 😉

 

 

I was really lucky and when I arrived, the weather in Dublin was lovely: warm and sunny, perfect for a walk in St Stephen’s Green, a park in the central part of the city.

Miałam spore szczęście i Dublin powitał mnie piękną, słoneczną pogodą – idealną na spacer w St Sephen’s Green, parku w centrum miasta.

Dublin Castle was not as impressive as I had expected but it’s still a nice spot to see in the Irish Capital.

Zamek trochę mnie rozczarował, ale mimo wszystko warto go zobaczyć będąc w Dublinie.

I really liked Dublin and the relaxed and cheerful Irish lifestyle. Next time I head to Ireland, I would like to see more of Ireland: tiny villages by the sea, pubs in small towns, dramatic landscape at the coast. It will require more planning as apparently public transport isn’t the best in Ireland and less popular places can be more difficult to get to. Meanwhile, thank you Dublin for a lovely weekend!

Few more pictures below:

Dublin bardzo mi się spodobał, urzekł mnie luz i radość życia w tym mieście. Następnym razem udając się do Irlandii, chciałabym zobaczyć cały ten kraj: małe nadmorskie wioski, puby w małych miastach, niesamowite krajobrazy wybrzeża. To wiąże się oczywiście z porządnym planowaniem wyprawy, niestety komunikacja międzymiastowa w Irlandii nie należy do najlepszych i nie jest łatwo dostać się do mniej popularnych miejsc. A tymczasem miło mi wracać pamięcią do weekendu w Dublinie.

Kilka zdjęć poniżej:

Brera – bohemian quarter in the heart of Milan

Everyone knows Notting Hill or Montmartre, but have you heard of Brera?

The district is one of most distinctive places in Milan. Located in the very centre of the city (literally 5 minutes walk from the Duomo Square), it is home to the Brera Academy of Fine Arts and the Brera Art Gallery which definitely influence the atmosphere – very often described as bohemian – of the place. During the Fashion Week many events take place in Brera and the district is often decorated during that time; for example by hundreds of umbrellas floating above the streets (Feb 2017).

Brera is made of many tiny streets that create a unique maze. It is full of small art shops, colorful streets markets, restaurants and bars where people tend to sit outside and enjoy their aperitivo.

A place like no other!

*********************************************
Wszyscy kojarzą londyński Notting Hill czy paryski Montmartre, ale czy słyszeliście kiedykolwiek o dzielnicy Brera?

To jedno z najbardziej charakterystycznych miejsc w Mediolanie. Brera znajduje się nieopodal centrum, zaledwie pięć minut piechotą od Placu Duomo – głównego placu miasta. Mieszczą się tam Pinakoteka Brera oraz Akademia Sztuk Pięknych i nie da się ukryć, że w całej dzielnicy poczuć można artystyczny klimat. Brera tętni życiem zwłaszcza w trakcie Tygodnia Mody, a dzielnica jest na ten czas specjalnie dekorowana; w lutym tego roku rozwieszono na jej ulicach setki parasoli.

Brera to mnóstwo uliczek tworzących swoisty labirynt, w którym znajdziemy galerie i sklepiki, uliczne ryneczki, restauracje i bary, w których mieszkańcy Mediolanu i nie tylko rozkoszują się aperitivo.

Wyjątkowe miejsce!

Colours, smells and flavours of Barcelona

Barcelona is certainly a city with plenty of beautiful and colourful places but one of the places that struck me most was La Boqueria Market. It is a big indoor market full of small stands with local delicacies: fruits, sweets, fresh juice, cheese, fish, typical meat and many other. It all creates a unique atmosphere as well as a lovelly smell and mixture of flavours.

Most of the tiny shops sell take away food, but nothing like  pizza, burgers or kebabs: La Boqueria fast food consists of local and fresh flavours and makes it easy to try a bit of many different dishes. Great idea and such a lovely place for a quick lunch in Barcelona!

_______________________________________________________

Barcelona to z pewnością miasto mogące się poszczycić wieloma pięknymi i kolorowymi miejscami, ale tym, które najbardziej mnie uderzyło był rynek La Boqueria. Jest to spoty i kryty rynek, wypełniony po brzegi stoiskami z lokalnymi pysznościami: owocami, słodyczami, świeżo wyciskanym sokiem, serami, rybami czy hiszpańskimi wędlinami i mięsami. To wszystko tworzy wyjątkową atmosferę oraz mieszankę smaków i zapachów.

Większość stoisk oferuje jedzenie na wynos, ale nie mowa tu o pizzy, burgerach czy kebabach, tutaj jedzenie na wynos to świeże, typowo hiszpańskie potrawy. Często sprzedawane są w małych porcjach, więc można spróbować wielu – super pomysł i świetne miejsce na szybki lunch w Barcelonie!

Lots of fruits – fresh and dried – and fresh juices in many flavours (I had a coconut-mango one, yummy!)

And many, many types of spices

But hey, the flavours of Barcelona can be found not only in its markets! Here’s what I found in a supermarket 😉

Barcelona means also beautiful colours: bright blue sky, intense green trees, beautiful buildings…

When talking about colours of Barcelona I have to mention Park Güell (more pictures here):

 

Colours, flavours and smells of Morocco

Morocco is full of intense colours, smells and flavours. When walking through the streets of Tangier I could admire their contrasts and strong colours. Beautifully decorated doors, bags full of spieces outside every shop and handmade souvenirs create an atmosphere like no other.

Maroko pełne jest intensywnych kolorów, zapachów i smaków. Spacerując po uliczkach Tangieru mogłam podziwiać ich kontrasty i wyraziste kolory. Pięknie dekorowane drzwi, worki z najróżniejszymi przyprawami wystawione przed każdym sklepem i urocze, ręcznie robione pamiątki dają temu miejscu niebywałą atmosferę.

Semana Santa in Spain

Before coming to Spain I didn’t know that Semana Santa (the Holy Week) was such a big deal here. It’s actually Andalusia where the most glamorous celebrations take place throughout the whole week.

Many Catholic communities perform processions on the streets each evning during the last week of Lent, however the biggest and the most important one is on Good Friday. Many people get involved: there are many who perform or somehow contribute to the event and thousands who come to watch the procession.

These processions are really impressive and complex: some people carry huge ornate thrones – floats with sculptures inspired by different scenes of the Passiod of Christ, they’re very heavy so it takes a few months of preparation before being able to take part in a procession. There’s also a small orchestra that plays solemn music and “penitents” wearing all sorts of robes: purple, black and white. They cover their faces and wear particular hoods; I must admit it looks a bit creepy and bring certain connotations, although I know this is a very old tradition which can easily be explained: this kind of robes was widely used in the medieval period for penitents, who could demonstrate their penance while still masking their identity.

This Semana Santa tradition was all new to me, I still find it a bit weird and creepy but interesting in the same time. Below I posted some pics that I managed to take.

Zanim przyjechałam do Hiszpanii, nie zdawałam sobie sprawy, że Semana Santa (Wielki Tydzień) jest tutaj obchodzony z wielką pompą, a najbardziej okazałe obchody mają miejsce właśnie w Andaluzji.

Społeczności katolickie organizują procesje na ulicach miast każdego wieczoru ostatniego tygodnia Wielkiego Postu, a największa z nich ma miejsce w Wielki Piątek. Jest to dla Hiszpanów wielkie wydarzenie i licznie biorą w nim udział: zarówno czynnie uczestnicząc, jak i gromadząc się na placach i ulicach, by obejrzeć procesje.

Procesje te są dość imponujące, a osoby biorące w nich udział pełnią różne role: jedni niosą ogromne trony – platformy, na których są figury przedstawiające sceny z Pasji. Są one bardzo ciężkie, więc przygotowania (treningi wręcz!) do procesji zaczynają się kilka miesięcy przed Wielkim Tygodniem. Jest także mała orkiestra grająca podniosłą muzykę oraz “pokutnicy” specjalnie przebrani na tę okazję: w fioletowych, czarnych i białych szatach. Mają oni zakryte twarze i noszą kaptury, które mogą wydawać się straszne i budzić nieciekawe skojarzenia, mimo że jest to bardzo stara tradycja i łatwo zrozumieć co za nią stoi: w Średniowieczu pokutnicy nosili takie szaty, by móc zarówno okazać skruchę, jak i nie ujawnić swojej tożsamości.

Hiszpański Wielki Tydzień i sposób jego obchodzenia wciąż jest dla mnie nowy i trochę dziwny i straszny, ale też i ciekawy. Poniżej kilka zdjęć, które udało mi się zrobić.

 

Sevilla

Seville is the capital of Andalusia and the fourth biggest city in Spain. It has a really interesting history which can be reflected in the architecture and tradition of the city. It’s worth mentionning that it is also the capital of flamenco.

As it’s not by the sea, Seville has a harbour on the river which makes it the only river port in Spain. The river Guadalquivir is the central place in the city as it flows through the Old Town towards the modern part: the university, massive acquapark and the olympic stadium.

The city centre is an interesting mix of tiny streets and big squares as well as parks, it’s all so colourful (especially in the winter/non-winter sun).

What I liked most about Seville is the fact that everybody there seems to do some kind of sport: there are thousands of people running, biking, rowing and canoeing which without a doubt makes the city more vibrant and dynamic.

*****************************************************

Sewilla to stolica Andaluzji i czwarte co do wielkości miasto Hiszpanii. Jest przepełnione ciekawą historią, co odzwierciedla architektura i tradycja miasta. Warto też wspomnieć, że jest też to kolebka flamenco.

Jako że Sewilla nie jest położona nad morzem, tutejszy port – jedyny taki w w Hiszpanii – położony jest nad rzeką. Guadalquivir, owa rzeka to serce miasta: przepływa przez Stare Miasto i nową część, w której znajduje się uniwersytet, ogromny aquapark i stadion olimpijski.

Centrum Sewilli jest ciekawym połączeniem wąskich uliczek i dużych otwartych przestrzeni oraz parków, łączy się to w kolorową całość, zwłaszcza w promieniach zimowego (choć wcale nie tak zimowego!) słońca.

W stolicy Andaluzji najbardziej urzekło mnie wrażenie, że niemal każdy uprawia tam jakiś sport. Miasto przepełnione jest biegaczami, kolarzami oraz wioślarzami czy kajakarzami, co z pewnością czyni Sewillę bardzo żywym miejscem.

Churros, a typical Spanish snack

“Metropol Parasol”, a crazy structure in Seville city centre